Zasadę udzielania urlopu w wymiarze proporcjonalnym stosuje się w przypadku zmiany zatrudnienia w ciągu roku kalendarzowego, lub podjęcie zatrudnienia w innym roku niż ten, w którym nastąpiło ustanie stosunku pracy. Zasada proporcjonalności znajduje zastosowanie wyłącznie w stosunku do pracowników, którzy nabyli prawo do kolejnego urlopu i nie dotyczy urlopów zaległych. W roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy z pracownikiem uprawnionym do kolejnego urlopu, pracownikowi przysługuje – u dotychczasowego pracodawcy – urlop w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u tego pracodawcy, w roku ustania stosunku pracy, chyba że przed ustaniem stosunku pracy pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub wyższym wymiarze.

Przy ustalaniu urlopu wypoczynkowego w wymiarze proporcjonalnym kalendarzowy miesiąc pracy odpowiada 1/12 wymiaru urlopu przysługującego pracownikowi na podstawie art. 154 § K p. Niepełny kalendarzowy miesiąc pracy zaokrągla się w górę do pełnego miesiąca. Zaokrąglenia tego dokonuje dotychczasowy pracodawca, jeżeli ustanie stosunku pracy u dotychczasowego pracodawcy i nawiązanie takiego stosunku u kolejnego pracodawcy następuje w tym samym miesiącu kalendarzowym. W roku kalendarzowym, w którym doszło do ustania stosunku pracy z pracownikiem uprawnionym do kolejnego urlopu, pracownikowi przysługuje – u kolejnego pracodawcy – urlop w wymiarze:

  • proporcjonalnym do okresu pozostałego do końca danego roku kalendarzowego – w razie zatrudnienia na czas krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego
  • proporcjonalnym do okresu zatrudnienia w danym roku kalendarzowym – w przypadku zatrudnienia na czas krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego.

Powyższe uregulowania stosuje się do pracownika podejmującego pracę u kolejnego pracodawcy w ciągu innego roku kalendarzowego niż rok, w którym ustał jego stosunek pracy z poprzednim pracodawcą. Pisaliśmy również: Kiedy pracodawca może wysłać na urlop

W przypadku wykorzystania urlopu w wymiarze wyższym niż wynikający z okresu pracy u dotychczasowego pracodawcy, przysługuje u kolejnego pracodawcy urlop w odpowiednio obniżonym wymiarze. Łączny wymiar urlopu w roku kalendarzowym nie może być niższy od wymiaru ustalonego z okresu przepracowanego w tym roku u wszystkich pracodawców.

W odniesieniu do pracownika powracającego do pracy u dotychczasowego pracodawcy w ciągu roku kalendarzowego po trwającym co najmniej 1 miesiąc okresie:

  • urlopu bezpłatnego,
  • urlopu wychowawczego,
  • odbywania służby wojskowej lub jej form zastępczych, okresowej służby wojskowej, przeszkolenia wojskowego albo ćwiczeń wojskowych,
  • tymczasowego aresztowania,
  • odbywania kary pozbawienia wolności,
  • nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy,

stosuje się zasadę proporcjonalności.

Jeżeli w ciągu danego roku kalendarzowego występuje więcej niż jeden z w/w okresów niewykonywania prac, należy je – w celu ustalenia wymiaru urlopu – zsumować.

W przypadku, w którym w/w okresy nieobecności w pracy obejmują części miesięcy kalendarzowych przy proporcjonalnym obniżaniu wymiaru urlopu, za miesiąc uważa się łącznie 30 dni.

Stosując zasadę proporcjonalności, niepełny dzień zaokrągla się w górę do pełnego dnia. W takim jednak przypadku urlop należny pracownikowi w danym roku kalendarzowym nie może przekroczyć wymiaru odpowiednio 20 dni lub 26 dni – w zależności od stażu pracy.

Jeżeli pracodawca postanowi o udzieleniu pracownikowi przysługującego mu urlopu w okresie wypowiedzenia – pracownik jest obowiązany zastosować się do takiej decyzji i wykorzystać urlop zaległy w pełnym należnym wymiarze i urlop bieżący w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u tego pracodawcy.

Urlopy bezpłatne

Stosownie do treści art. 174 § 1 kp pracodawca może udzielić pracownikowi urlopu bezpłatnego na jego pisemny wniosek. Istotą urlopu bezpłatnego jest okresowe zawieszenie stosunku pracy. Polega on na zwolnieniu pracownika przez pracodawcę na z góry określony czas ze świadczenia pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia. Decyzja w sprawie udzielenia tego urlopu należy wyłącznie do pracodawcy – może on negatywnie rozpatrzyć wniosek pracownika. Okres trwania urlopu bezpłatnego nie podlega ograniczeniom czasowym i zależy od woli stron. Przy udzielaniu urlopu bezpłatnego przekraczającego 3 m-ce strony mogą przewidzieć dopuszczalność odwołania pracownika z tego urlopu z ważnych przyczyn. W trakcie korzystania z urlopu bezpłatnego przez pracownika pracodawca może dokonać wypowiedzenia umowy o pracę. Przepisy kp nie zabraniają pracownikowi złożyć takiego wypowiedzenia.

Okresu urlopu bezpłatnego nie wlicza się do czasu pracy, od którego uzależnione są uprawnienia pracownicze z jednym wyjątkiem, wynikającym z treści art. 174 § 2 kp: okres urlopu bezpłatnego udzielonego w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy wlicza się do okresu pracy uzależniającego prawa pracownicze u dotychczasowego pracodawcy.

Pracodawca jest zobowiazany dopuścić pracownika do wykonywania pracy po zakończeniu urlopu bezpłatnego, pracownik ma obowiązek stawić się do pracy po wyczerpaniu tego urlopu.

Poprzednia strona  |||  Powrót do menu głównego  ||| Następna strona